Obserwujemy gwałtowny wzrost występowania alergii pokarmowych. Schorzenie dotyczy aż 10% populacji. Choroba diagnozowana jest we wszystkich grupach wiekowych, jednak najczęściej dotyczy niemowląt i małych dzieci. To właśnie u najmłodszych najczęściej stwierdzana jest alergia, zwana popularnie skazą białkową, czyli uczulenie na białka mleka krowiego. Wczesne rozpoznanie pozwala Rozszerzanie diety niemowlaka – kompletny poradnik Rozszerzanie diety niemowlaka to ważny etap w życiu malucha. Dziecko nie tylko odkrywa nowe smaki, ale nabywa nowych umiejętności: gryzienia i żucia. Jak powinno wyglądać rozszerzanie diety niemowlaka? Kiedy i jakie pokarmy należy wprowadzać do jego menu? Na czym polega metoda BLW? Jakie witaminy należy suplementować u niemowlęcia? Podpowiadamy. Rozszerzanie diety dziecka w pokarmy uzupełniające jest konieczne ze względu na zwiększające się zapotrzebowanie na składniki odżywcze wraz ze wzrostem niemowlęcia. Prawidłowe odżywanie ma wpływ na optymalny rozwój malucha oraz tzw. programowanie na dalsze lata życia, gdyż kształtuje dobre nawyki żywieniowe i zapobiega rozwojowi wielu chorób. Według aktualnych wytycznych rozszerzanie diety dziecka należy zacząć po ukończeniu 17. tygodnia życia, a przed ukończeniem 26. tygodnia. Rozszerzanie diety niemowlaka – dlaczego jest tak istotne? Prawidłowe odżywanie w trakcie ciąży, podczas karmienia piersią oraz w pierwszych latach życia dziecka wpływa na prawidłowe wzrastanie i rozwój malucha oraz oddziałuje na tzw. programowanie metabolizmu i nawyków żywieniowych. Fundamentalne znaczenie ma żywienie dziecka podczas 1000 pierwszych dni, które wpływa na długofalowe efekty zdrowotne, warunkując między innymi: Prawidłowy rozwój oraz funkcjonowanie mózgu dziecka; wspiera jego rozwój intelektualny. Prawidłowy rozwój układu kostno-stawowego oraz mięśni; ma wpływ na profilaktykę osteoporozy w wieku dorosłym. Chroni przed nadwagą i otyłością u dziecka, które są czynnikiem ryzyka rozwoju wielu schorzeń, takich jak: choroby układu krążenia, cukrzyca, choroby wątroby, nowotwory. Zmniejsza częstość występowania oraz łagodzi przebieg chorób cywilizacyjnych w wieku późniejszym (nadciśnienia tętniczego, zawałów serca, choroby wieńcowej, udaru mózgu), chorób alergicznych (astma oskrzelowa, atopowe zapalenie skóry) oraz chorób nowotworowych. Zgodnie z teorią programowania żywieniowego w trakcie ciąży oraz pierwszych latach życia dziecka, największy wpływ na rozwój i zdrowie dziecka ma środowisko, w którym żyjemy, oraz sposób odżywiania. Czego unikać w rozszerzaniu diety dziecka? Aktualnie zaleca się karmienie dziecka wyłącznie piersią przez pierwsze sześć miesięcy życia, gdyż pokarm kobiecy dostarcza dziecku wszystkich niezbędnych składników odżywczych, zapewniających prawidłowy rozwój. Posiłki uzupełniające można rozpocząć wprowadzać najwcześniej w 5. miesiącu życia. Niemowlęta karmione piersią łatwiej akceptują później inne smaki niż mleko w stosunku do dzieci karmionych mlekiem modyfikowanym. Szacuje się, że w rozwoju późniejszych preferencji pokarmowych kluczowe są pierwsze dwa lata życia dziecka. Dlatego w diecie niemowlaka powinno się unikać produktów zawierających sól i cukier (należy unikać słodzenia i dosalania posiłków). Niemowlęta odczuwają smaki inaczej niż starsze dzieci i początkowo chętniej akceptują pokarmy neutralne (nieprzyprawione). Dodawanie soli do posiłków niemowlęcia kształtuje niezdrowe nawyki żywieniowe oraz zwiększa ryzyko nadciśnienia w wieku późniejszym. Nie zaleca się stosowania u niemowlaka diet wegańskiej i wegetariańskiej, gdyż nie zaspokajają one wszystkich potrzeb pokarmowych dziecka w okresie jego dynamicznego rozwoju i wzrostu. Dla niemowląt do picia najlepsza jest woda (niskosodowa, niskosiarczanowa i niskozmineralizowana – całkowite stężenie soli mineralnych powinno być mniejsze niż 500 mg/l). Nie powinno się słodzić wody ani dodawać do niej soków owocowych, gdyż chroni to przed późniejszym przyzwyczajeniem dziecka do cukru i rozwojem otyłości i próchnicy. Nie należy także podawać dziecku mleka krowiego przed ukończeniem 12. miesiąca życia, a później nie powinno się przekraczać podaży 500 ml mleka krowiego na dobę, gdyż utrudnia ono wchłanianie żelaza, powodując anemię. Polecane dla Ciebie kapsułki, odporność zł gotowe danie, zupa zł gotowe danie, zupa zł gotowe danie, zupa zł BLW (Baby Led Weaning) czy łyżeczka? Metoda BLW (ang. Baby Led Weaning) polega na podawaniu dziecku, które potrafi już samodzielnie siedzieć (najczęściej w wieku 6-7. miesięcy), kawałków różnych, stałych, początkowo miękkich pokarmów uzupełniających, między innymi: warzyw, owoców, makaronów czy kasz ugotowanych na lepko. W tej metodzie pomija się etap karmienia dziecka łyżeczką posiłkami o konsystencji papki – zup, musów, przecierów. W metodzie BLW pokarmy podawane maluchowi powinny być miękkie oraz pokrojone na kawałki tak, aby dziecko mogło je wziąć do rączki (np. cząstki owoców lub warzyw). Początkowo dziecko je rączkami, później stopniowo przyzwyczaja się do używania sztućców. Założeniem metody BLW jest samodzielne poznawanie nowych pokarmów oraz samoregulacji mechanizmów apetytu i sytości. Należy pamiętać, że początkowo podstawowym sposobem karmienia w BLW jest karmienie piersią lub mlekiem modyfikowanym. Zagrożeniami metody BLW może być dostarczanie dziecku zbyt małej ilości kalorii i rozwoju niedoborów (np. żelaza) oraz podawanie dziecku posiłków przygotowanych dla dorosłych, które nie są dostosowane do potrzeb żywieniowych niemowlęcia. W rozszerzaniu diety u dziecka w pierwsze pokarmy uzupełniające można używać łyżeczki, a posiłki początkowo powinny mieć konsystencję gładką (np. zupki dla dzieci). Należy rozpocząć od kilku łyżeczek posiłku i dane produkty wprowadzać pojedynczo, obserwując reakcję dziecka. Łyżeczka nie powinna być zbyt miękka, gdyż może wówczas nie pozwalać na efektywne zbieranie pokarmu z łyżeczki. Podczas żywienia niemowląt należy przestrzegać reguły, iż rodzic decyduje, co i kiedy zje dziecko, a dziecko decyduje, czy i ile zje. Jak rozpocząć rozszerzanie diety u niemowlaka? Zgodnie z aktualnymi wytycznymi organizacji zajmujących się żywieniem niemowląt World Allergy Organization (WAO), ESPGHAN i European Food Safety Authority (EFSA), NIAID, National Institute for Health and Clinical Excellence (NICE) oraz Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci (PTGHiZD) wprowadzanie pokarmów uzupełniających u dziecka należy rozpocząć nie wcześniej niż w 17. tygodniu życia i nie później niż w 26. tygodniu życia dziecka. Uważa się, że wczesna ekspozycja na nowe pokarmy potencjalnie silnie alergizujące obniża ryzyko rozwoju późniejszych chorób o podłożu alergicznym. Rozszerzanie diety u niemowlaka karmionego piersią Zgodnie z aktualnymi zaleceniami niemowlę powinno być karmione wyłącznie piersią przez pierwsze sześć miesięcy życia. Karmienia powinny się odbywać na żądanie dziecka (zazwyczaj około 7 karmień na dobę). Po ukończeniu 17. tygodnia życia (a przed ukończeniem 26. tygodnia) powinno się stopniowo wprowadzać do jadłospisu niemowlęcia pierwsze nowe smaki. Początkowo nie powinny one pełnić roli głównych posiłków, a jedynie prowadzić do rozwoju tolerancji nowych rodzajów pożywienia. Pokarm kobiecy w tym czasie powinien być podstawą żywienia dziecka. Od 6.–7. miesiąca życia dziecka powinno się zacząć wprowadzać posiłki uzupełniające (początkowo 2–3), natomiast w wieku 9.–24. miesięcy dziecko powinno otrzymywać 3–4 posiłki uzupełniające i co najmniej jedną przekąskę (niewielka ilość spożywanych samodzielnie pokarmów pomiędzy posiłkami głównymi – np. kawałek warzywa lub owocu). Rozszerzanie diety u niemowlaka karmionego mlekiem modyfikowanym Dzieci karmione mlekiem modyfikowanym już w 5.–6. miesiącu życia powinny otrzymywać w ciągu dnia 4–5 posiłków (w tym 4 posiłki mleczne) oraz maksymalnie dwie zdrowe przekąski. Należy pamiętać, by u dzieci po skończonym 6. miesiącu życia, stosować mleko modyfikowane oznaczone symbolem „2” tzw. mleko następne, w przeciwieństwie do mleka początkowego z symbolem „1”. Rozszerzanie diety niemowlaka – krok po kroku Rozszerzanie diety niemowląt w pokarmy uzupełniające powinno się wprowadzić pomiędzy 17. a 26. tygodniem życia dziecka. Początkowo nowe pokarmy należy podawać w małych porcjach, które stopniowo należy zwiększać. Zaleca się, aby pierwszymi pokarmami uzupełniającymi były warzywa, ze względu na trudniejszą akceptację ich smaku niż smaku owoców. Owoce powinny być podawane dopiero po około dwóch tygodniach od wprowadzenia warzyw, pamiętając o ciągłym utrzymywaniu warzyw w jadłospisie dziecka. Nowe produkty powinny być podawane dziecku pojedynczo, aby w przypadku wystąpienie ewentualnej reakcji alergicznej móc zidentyfikować czynnik sprawczy. Co powinno jeść dziecko w 5.–6. miesiącu życia? Dziecko w tym wieku uczy się rozdrabniać pokarmy językiem; często ma przemijającą reakcję wypychania jedzenia z jamy ustnej językiem, ma silny odruch ssania. Podstawą żywienia jest karmienie piersią lub mlekiem modyfikowanym. Wielkość porcji posiłku powinna wynosić około 150–160 ml, 5 posiłków na dobę (w tym 4 mleczne). Najpierw należy wprowadzać warzywa, a dopiero później owoce. Stopniowo powinno się wprowadzać posiłki zawierające mięso, gdyż dostarcza ono do organizmu żelazo, pełnowartościowe białka oraz witaminy z grupy B. Zaleca się, aby mięso podawać początkowo w ilości około 10 g gotowanego mięsa dziennie, dodając je do przecieru z warzyw. Pod koniec 12. miesiąca życia dziecko powinno spożywać około 20 g mięsa dziennie. Przed gotowaniem mięsa należy usunąć z niego skórę oraz tłuszcz. Nie zaleca się podawania niemowlęciu mięsa wysoko przetworzonego w postaci wędlin, kiełbas, parówek, gdyż zawierają dużo tłuszczu, soli i konserwantów. Zaleca się stopniowe wprowadzanie glutenu i jaj do diety dziecka (nie zaleca się opóźnienia produktów potencjalnie alergizujących nawet u dzieci z obciążonym wywiadem rodzinnym, gdyż zwiększa to ryzyko rozwoju chorób alergicznych w wieku późniejszym) Dziecko powinno dostawać do picia wodę bez ograniczeń. Konsystencja posiłków początkowo powinna być gładka (np. gęsta kaszka dla dziecka), a warzywa dokładnie rozdrobnione. Następnie można wprowadzać pokarmy rozdrobnione z grudkami. Co powinno jeść dziecko w 7.–12. miesiącu życia? Posiłki uzupełniające należy wprowadzić najpóźniej w 7. miesiącu życia dziecka. Podawać 2–3 posiłki uzupełniające (podstawowe posiłki to nadal mleko matki lub modyfikowane). Wielkość posiłków powinna wynosić od 170–180 ml w 7. miesiącu życia do około 200 ml od 9. miesiąca życia, a ich ilość to 5 posiłków na dobę (3 posiłki mleczne od 11. miesiąca życia). Zaleca się stopniowe wprowadzanie kolejnych pokarmów takich jak sery, ryby, kasze, pieczywo, jogurt naturalny. Gluten należy wprowadzić w dowolnym momencie po ukończonym 4. miesiącu życia i przed ukończeniem 12. miesiąca. Najważniejsze informacje dotyczące rozszerzania diety u dziecka w wieku 7.–12. miesiącu życia: – zaleca się łączenie nowych smaków z już znanymi dziecku pokarmami, – posiłki należy podawać o stałych porach, – konsystencja posiłków – rozdrobnione pokarmy z grudkami, – zaleca się podawanie owoców zamiast soków owocowych, – woda do picia bez ograniczeń. Co powinno jeść dziecko w 13.–36. miesiącu życia? Dziecko powinno otrzymywać 5 posiłków dziennie (3 główne i 2 uzupełniające) o stałych porach. Jego dieta powinna być zróżnicowana i bogata w produkty mleczne, nabiał, pieczywo, kasze, warzywa, owoce i tłuszcze). O czym jeszcze warto pamiętać w diecie dla dziecka w tym przedziale wiekowym? Najważniejsze informacje to: – zapotrzebowanie kaloryczne u dziecka w tym wieku wynosi 83 kcal na jeden kilogram masy ciała, – zaleca się 2 porcje mleka oraz 1 porcję produktów mlecznych w ciągu dnia, – dziennie nie powinno się podawać dziecku więcej niż ½ szklanki soku owocowego; soki owocowe hamują apetyt i sprzyjają otyłości ze względu na dużą zawartość cukrów, – istotną rolę w diecie dziecka odgrywają tłuszcze, ponieważ są niezbędne do prawidłowego rozwoju mózgu i oka. Szczególnie wskazane są nienasycone tłuszcze roślinne np. oliwa z oliwek, olej rzepakowy, – u dzieci w wieku 1–3 lat dzienne zapotrzebowanie na wodę wynosi około 1300 ml, – zaleca się unikanie soli i cukrów w diecie dziecka, – należy zachęcać dziecko do samodzielnego jedzenia, – karmienie butelką powyżej 18. miesiąca życia może prowadzić do rozwoju zaburzeń mowy oraz powstania wad zgryzu. Umiejętność gryzienia i żucia jedzenia dziecko nabywa w 1. roku życia. Dziecko, które nie posiada jeszcze zębów, miękkie produkty rozgniata językiem o podniebienie oraz między dziąsłami. Dlatego też pokarmy twarde początkowo są trudne do akceptacji przez dziecko. Nie należy jednak opóźniać ich wprowadzania, gdyż największą zdolność do gryzienia maluch nabywa między 6. a 10. miesiącem życia. Należy pamiętać, aby podczas rozszerzania diety u dziecka nie wprowadzać mleka krowiego i miodu przed ukończeniem 12. miesiąca życia oraz grzybów przed ukończeniem 3. roku życia. Nie należy podawać dzieciom napojów owocowych i sztucznie barwionych z wyjątkiem przecierów owocowych bez cukru, które powinny być traktowane jako posiłek a nie napój. Zaleca się podawanie dziecku owoców zamiast soku owocowego. Nie powinno się podawać dziecku więcej niż pół szklanki soku owocowego dziennie. Rozszerzanie diety – przykładowe przepisy dla niemowląt Rozszerzanie diety u niemowlęcia najlepiej rozpocząć od wprowadzenia warzyw. Przecier warzywny Składniki: marchewka, ziemniak, korzeń pietruszki, pół łyżeczki masła lub oliwy z oliwek, pół szklanki wody. Przygotowanie: Warzywa dokładnie umyć, obrać ze skórki i pokroić. Do wrzątku wrzucić warzywa, dodać tłuszcz. Gotować, aż warzywa zmiękną. Całość zblendować. Podawać łyżeczką, schłodzone do temperatury pokojowej. Zupa jarzynowa z mięsem Składniki: ziemniak, marchew, 3 różyczki brokułu, 15 g cukinii, 10 g mięsa (drób, królik), pół łyżeczki masła lub oliwy z oliwek, pół szklanki wody. Przygotowanie: umyć warzywa, obrać i pokroić. Pokrojone mięso wrzucić do wrzątku, dodać warzywa i oliwę/masło. Gotować do miękkości pod przykryciem. Całość zblendować. Podawać łyżeczką schłodzone do temperatury pokojowej. Mus z jabłka i malin Składniki: 1 jabłko, 15 g malin,5 g kleiku ryżowego bez cukru, ćwierć szklanki wody. Przygotowanie: jabłko umyć i obrać ze skórki, pokroić na kawałki. Maliny dokładnie opłukać. Do wrzątku wrzucić owoce, gotować przez 3–5 minut, następnie dodać kleik ryżowy i zdjąć z ognia. Całość zblendować. Podawać łyżeczką schłodzone do temperatury pokojowej. Suplementy diety dla niemowląt Nawet u dziecka, które ma dobrze zbilansowaną dietę, ze względu na szybki wzrost i duże zapotrzebowanie na składniki odżywcze zaleca się, aby w 1. roku życia suplementować: Witaminę D – odgrywa ona ważną rolę w rozwoju zdrowych kości poprzez wpływ na gospodarkę wapniowo-fosforanową w organizmie. Niedobór witaminy D występuje szczególnie często u dzieci, które nie otrzymują tej witaminy oraz są karmione piersią, mają ciemną karnację skóry, są otyłe lub poddane niewystarczającej ekspozycji na słońce. Zgodnie z zaleceniami witaminę D dla dzieci należy podawać już od pierwszych dni po porodzie, niezależnie od sposobu karmienia. Przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecka należy podawać 400 jednostek ( na dobę, natomiast w wieku 6–12 miesięcy życia niemowlę powinno otrzymywać 400–600 jednostek witaminy D/dobę, w zależność od ilości witaminy D spożywanej z mlekiem modyfikowanym w przypadku karmienia sztucznego. Po ukończeniu 12. miesiąca życia zaleca się podawanie dziecku 600–1000 witaminy D na dobę, w zależności od masy ciała, zwłaszcza w okresie od września do kwietnia (lub przez cały rok w przypadku małego nasłonecznienia w lecie). Witaminę K – odpowiada ona za prawidłowe krzepnięcie krwi. W Polsce każdy noworodek otrzymuje w szpitalu po urodzeniu jednorazowo witaminę K podaną domięśniowo. Zapobiega ona wystąpieniu u dziecka groźnej dla życia choroby krwotocznej noworodków. Dzieci karmione piersią powinny otrzymywać codziennie witaminę K do ukończenia 3 miesiąca życia. Preparaty mleka modyfikowanego zazwyczaj zawierają witaminę K, dlatego w przypadku karmienia sztucznego można odstąpić od suplementacji witaminy K. Żelazo – jest niezbędne do prawidłowej produkcji krwinek czerwonych. Żelazo dla dzieci należy podawać profilaktycznie wcześniakom, niemowlętom z chorobami przewlekłymi lub w przypadku braku wprowadzenia odpowiedniej ilości pokarmów uzupełniających w 6. miesiącu życia. Nienasycone kwasy tłuszczowe – są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania mózgu dziecka, nerwów, narządu wzroku i układu odpornościowego. Matki karmiące dziecko piersią powinny przyjmować z pożywieniem co najmniej 200 mg DHA dziennie (głównie tłuste ryby: łosoś, śledź, sardynki czy halibut) lub suplementować 400–600 mg DHA/ dobę. Mieszanki mleka modyfikowanego zazwyczaj dostarczają dziecku prawidłową ilość DHA. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły SIDS – syndrom nagłej śmierci noworodków Śmierć łóżeczkowa oznacza nagłą śmierć na pozór zdrowego dziecka poniżej 1. roku życia podczas snu. Przyczyna zgonu maluszka nie zostaje jednoznacznie ustalona, lecz znane są czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SIDS. W jaki sposób można zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej? Ochrona dziecka przed upałem – o czym warto pamiętać? Odwodnienie, potówki, poparzenia słoneczne czy udar cieplny – to konsekwencje złej ochrony dziecka w czasie upału. Co robić, aby do nich nie dopuścić? Dowiedz się więcej, jak możesz skutecznie ochronić dziecko przed upałem. Ukąszenia owadów u dzieci – objawy i pierwsza pomoc. Co stosować na ugryzione miejsca? Ukąszenia owadów, zwłaszcza w sezonie letnim, przysparzają sporo problemów, gdyż mogą wywoływać silny świąd, obrzęk w miejscu ukłucia lub nawet prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego u osób uczulonych na jad insektów. Jak postępować w przypadku ukąszeń owadów u dzieci? Sapka niemowlęca – czym jest? Co robić, gdy się pojawi? Sapka powstaje na skutek niedrożności nosa noworodka lub niemowlęcia i objawia się utrudnionym oddechem i męczliwością podczas karmienia. Czy jest groźna? Co robić, gdy u małego dziecka wystąpi sapka? Kiedy należy udać się do lekarza? Podpowiadamy. Zapalenie spojówek u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie spojówek u dzieci może mieć kilka przyczyn. Przeważnie ma ono podłoże bakteryjne, rzadziej wirusowe, dość często występuje także alergiczne zapalenie spojówek. Objawy, które się wówczas pojawiają to przede wszystkim świąd oczu, przekrwienie spojówek, obrzęk powiek oraz śluzowa lub ropna wydzielina sklejająca rzęsy. Leczenie zapalenia spojówek u pacjentów pediatrycznych jest uzależnione od czynnika, który go wywołał i może trwać od 5 dni do nawet kilku tygodni. Wnętrostwo (niezstąpione jądro) – rodzaje, przyczyny, leczenie Wnętrostwo jest wadą rozwojową, która polega na braku jednego lub obu jąder w mosznie. Niezstąpione jądro może znajdować się np. w pachwinie lub brzuchu. Schorzenie może być groźne, ponieważ zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów jądra. Dowiedz się więcej na temat przyczyn, objawów, diagnostyki i leczenia wnętrostwa. Siatki centylowe – czym są? Jak interpretować wyniki? Siatki centylowe są normami rozwoju dziecka i służą do oceny ich prawidłowego wzrastania. Regularne pomiary oraz nanoszenie danych na siatki centylowe zgodne z płcią i wiekiem dziecka pozwalają wykryć nieprawidłowości w rozwoju dziecka i odpowiednio wcześnie wdrożyć diagnostykę i leczenie choroby podstawowej np. niedoboru hormonu wzrostu. Syndrom zapomnianego dziecka – czy można mu zapobiec? Przypadki pozostawienia dziecka w zamkniętym samochodzie zdarzają się i zdarzyć się mogą każdemu rodzicowi lub opiekunowi – wniosek ten, choć niewiarygodny, jest jednak prawdziwy. Wyniki badań pokazują bowiem, że tak działa ludzki mózg – w pewnych okolicznościach można zapomnieć nawet o dziecku będącym z nami w samochodzie. „Zapomnieć” wskazuje, że jest to problem pamięci, a nie wynik zaniedbania, o który tak często podejrzewani są rodzice lub opiekunowie.

Zalecane jest, żeby „normalne” jogurty podawać od 10-11 miesiąca m. in. ze względu na dużą zawartość białka, co z kolei może obciążać nerki. W mlecznych/jogurtowych produktach dla dzieci zawartości białka wynosi ok. 1,3 g, a w tych dla dorosłych ok. 4 g.

witam różne są opinie na temat od kiedy można podawać niemowlętom jogurt naturalny. syn ma 7,5 miesiąca. czy mogę mu już zacząć podawać jogurt naturalny? syn nie jest alergikiem, nie znajduje się w grupie podwyższonego ryzyka alergii. wszelakim "jogurcikom" specjalnego przeznaczenia dietetycznego dla niemowląt od 6tego miesiąca życia mówię "dziękuję, ale nie". dziękuję za odpowiedź KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu Pediatria Żywienie dzieci Dziecko Niemowlę Karmienie niemowlęcia Karmienie piersią Karmienie piersią przynosi wiele korzyści - zarówno mamie, jak i dziecku. Obejrzyj film i dowiedz się więcej na temat naturalnego karmienia maluszka. mgr inż. Katarzyna Krupińska Dietetyk, Wrocław 62 poziom zaufania Dzień dobry, jogurt naturalny można wprowadzać stopniowo, z kilkudniowymi odstępami i w niewielkich porcjach po 7. miesiącu życia. Pozdrawiam Katarzyna Krupińska 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Podawanie jogurtu w 8 miesiącu życia – odpowiada Mgr inż. Agnieszka Kopacz Kiedy najlepiej zacząć niemowlakowi podawać warzywa? – odpowiada Mgr inż. Marta Ścibisz Podawanie innych posiłków u niemowlaka – odpowiada Mgr Magdalena Małecka Podawanie jogurtów i świeżych owoców 6-miesięcznemu dziecka – odpowiada Sylwia Ogrodowczyk Tran dla 5-miesięcznego nimowlaka – odpowiada Lek. Iwa Dziedzic Herbata z czystka w diecie u 7-miesięcznego dziecka – odpowiada mgr inż. Katarzyna Krupińska W jakim miesiącu życia dzieci jedzą jogurty? – odpowiada Milena Lubowicz Karmienie 3-miesięcznego dziecka mlekiem w proszku i suplementacja witamin K i D – odpowiada Mgr inż. Agnieszka Kopacz Czy zalecane jest podawanie kaszek mlecznych w diecie 10-miesięcznego dziecka? – odpowiada Mgr Beata Bondyra Codzienne spożywanie jogurtu – odpowiada Sylwia Ogrodowczyk artykuły Karmienie dziecka w pierwszym roku życia Każda mama musi wiedzieć jak wygląda zdrowa dieta Schemat żywienia niemowląt - prawidłowe żywienie, produkty mleczne i mięso Odpowiednie żywienie niemowląt to przedmiot troski Pieczone placuszki owsiane w wersji dla najmłodszych - wypróbuj smakowity przepis z wykorzystaniem kaszki! Okres urozmaicania diety jest wyjątkowy pod wie
Czy 6 tyg niemowlakowi mozna podawac jednoczesnie syrop ranitidine i debridat dr n. med. Jacek Czelej. Pediatra Warszawa Witam. Leku Rantidine nie powinno się
Chleb w diecie niemowlęcia może pojawić się w okresie rozszerzania diety. Od około 6. miesiąca można dziecko powoli oswajać ze smakiem pieczywa. Zobacz, jak wprowadzać chleb do jadłospisu maluszka i jak wybrać dobry chleb. Dla ambitnych mamy także trzy przepisy na zdrowy domowy chleb dla dzieci i całej rodziny. Chleb w diecie niemowlaka może pojawić się, gdyzbyt wcześnie – oficjalne zalecenia dotyczące rozszerzania diety niemowlaka wyraźnie mówią o tym, że przez pierwsze pół roku dziecku w zupełności wystarcza mleko. Jednak ostateczna decyzja o tym, kiedy w diecie dziecka pojawią się nowe produkty, należy do rodziców, choć warto trzymać się określonego przez ekspertów przedziału czasu. Pierwszy chleb dla dziecka powinien być dobrze wypieczony, świeży lub lekko czerstwy. Spis treści: Chleb w diecie niemowlaka Od kiedy chleb dla niemowlaka? Jaki chleb dla niemowlaka? Chleb dla niemowlaka – jak podawać? Przepisy na chleb dla dzieci Chleb w diecie niemowlaka Wątpliwości dotyczące wprowadzania chleba do diety dziecka mają związek z glutenem. Jakiś czas temu zmodyfikowano zasady rozszerzania diety niemowlaka. Wcześniej zalecano, aby pierwsze produkty zbożowe w diecie tak malutkiego dziecka nie zawierały glutenu. Obecnie specjaliści nie odradzają już podawania glutenu niemowlętom, gdyż okazało się, że nie ma to wpływu na rozwój alergii na gluten. Chleb w diecie dziecka to nie tylko kolejny zdrowy produkt. Pieczywo to dla niemowlaka także okazja do poznawania nowych smaków i konsystencji. Chleb zawiera węglowodany, które są cennym źródłem energii dla szybko rozwijającego się organizmu. W chlebie znajduje się ok. 10 procent białka, witaminy z grupy B (B1, B2, niacyna), a także miedź, potas, magnez, fosfor, żelazo – choć tych ostatnich w białym pieczywie jest wyraźnie mniej niż w pieczywie razowym. Od kiedy chleb dla niemowlaka? Z zaleceń ekspertów wynika, że chleb w diecie niemowlaka powinien pojawić się ok. 6 miesiąca życia dziecka. Dziecku do 6 miesiąca w zupełności wystarcza mleko mamy lub odpowiednie mleko modyfikowane. Przypomnijmy – najwcześniej nowe produkty można zacząć podawać dziecku od 17 tygodnia życia (początek 5. miesiąca), ale nie należy z tym zwlekać później niż do 26 tygodnia (początek 7 miesiąca) życia dziecka. Jaki chleb dla niemowlaka? Ze względu na niedojrzały jeszcze układ pokarmowy niemowlęcia, na początku najlepiej sięgać po białe lekko strawne wypieki, czyli pszenne bułki lub chleb. Zdrowsze od białego jest pieczywo sitkowe, grahamowe, ale trzeba z nim poczekać i wprowadzać je do jadłospisu dopiero po pierwszym roku życia. Zawiera ono więcej składników odżywczych niż pieczywo białe, dostarcza też więcej błonnika i witamin. Z podawaniem najzdrowszego pieczywa razowego trzeba poczekać, aż dziecko ukończy drugi rok życia. To też moment, od którego można dziecku podsuwać pieczywo z ziarnami. Lepiej nie dawać niemowlęciu pieczywa tostowego o długim terminie przydatności do spożycia, gdyż zawiera dużo konserwantów. Poniżej podpowiadamy, jakie pieczywo jest najbardziej wartościowe i od kiedy można je podawać dziecku: białe bułki pszenne – najmniej wartościowe białe pieczywo, za to lekko strawne, dla najmłodszych niemowląt – od 6 miesiąca życia, biały chleb pszenny lub pszenno-żytni – bardziej wartościowy od bułek pszennych, od 6 miesiąca życia, pieczywo sitkowe – produkowane z częściowo oczyszczonej mąki żytnio-pszennej, zdrowsze od białego pieczywa, ale nadaje się dla dzieci po 1 roku życia, pieczywo graham – pieczone z nieoczyszczonej mąki pszennej, znacznie zdrowsze od pieczywa białego, ale bardziej lekkostrawne od pieczywa razowego, dla dzieci po 1 roku życia, pieczywo razowe – z nieoczyszczonej mąki żytniej, zdecydowanie najzdrowsze pieczywo, ale tylko dla dzieci po 1 roku życia, pieczywo chrupkie (razowe lub białe) – od zwykłego różni się mniejszą zawartością wody, ale większą soli. Z tego względu w diecie dzieci powinno pojawiać się niezbyt często. Zobacz też: 11 rodzajów pieczywa dla dzieci po 2 roku życia ​Wybierając chleb czy bułkę dla niemowlaka, warto zwrócić uwagę na skład pieczywa – im krótszy tym lepszy. Zwykle lepszej jakości jest pieczywo z małych piekarń. To marketowe zawiera na ogół więcej „polepszaczy” i jest wcześniej długo mrożone, przez co traci część wartości odżywczych. Chleb dla niemowlaka – jak podawać? Podając pierwszy raz bułkę czy chleb niemowlęciu, na początku można ich kawałeczki wkruszyć np. do jajecznicy. Po 10 miesiącu życia, gdy dziecko już sprawnie żuje, można maluchowi szykować malutkie kanapeczki, ale trzeba odkroić od chleba skórkę, którą niemowlę może się zakrztusić. Uwaga! Skórkę od chleba do żucia i gryzienia można dać dziecku dopiero po pierwszym roku życia, wcześniej istnieje ryzyko, że dziecko się nią zakrztusi. Przepisy na chleb dla dzieci Pyszny i zdrowy chleb dla niemowlaka czy starszego dziecka można upiec samodzielnie w domu. Wystarczy foremka-keksówka i piekarnik. Poniżej znajdziesz trzy przepisy na domowej roboty chleby dla całej rodziny. 1. Chleb dla niemowlaka – bezglutenowy (od 6. miesiąca życia) Składniki: 2 szklanki skrobi pszennej bezglutenowej, sól, kminek, 1/2 paczki drożdży (50 g), 1/2 łyżeczki cukru, 2 szklanki mleka, 1 duży ziemniak, 1 jajo Wykonanie: Ziemniak obierz, ugotuj i przetrzyj. Drożdże rozetrzyj z cukrem, dodaj 4 łyżeczki skrobi, rozprowadź odrobiną letniego mleka. Odstaw do wyrośnięcia. Skrobię wsyp do miski. Dodaj ziemniaki, kminek, sól, wlej mleko i drożdże. Wyrób ciasto. Pozostaw je do wyrośnięcia, aż dwa razy zwiększy objętość. Ciasto w wysmarowanej masłem formie odstaw do wyrośnięcia. Roztrzep jajo z małą ilością wody, posmaruj ciasto po wierzchu rozmąconym jajem i piecz ok. 50 minut. Po ostudzeniu przechowuj chleb w pojemniku. 2. Chleb dla dziecka i całej rodziny – prowansalski (po 1 roku życia) Składniki: 3 szklanki pszennej mąki typ 750 lub z pełnego przemiału, szklanka ciepłej wody, 15 g suszonych drożdży, 1,5 łyżeczki soli Wykonanie: W misce wymieszaj mąkę, drożdże i sól. Wlewając wodę, wyrabiaj ciasto. Wyrobione wyłóż na stolnicę posypaną mąką i ugniataj, aż stanie się lśniące i elastyczne. Umyj miskę i posmaruj oliwą. Ukształtuj kulę, włóż do miski, obracaj, by cała była natłuszczona. Przykryj i zostaw w cieple, aż dwa razy zwiększy objętość. Potem oklep je, wyłóż na stolnicę. Lekko zagnieć, przykryj miską na 10 minut. Do piekarnika wstaw naczynie z wodą, rozgrzej go do 230ľC. Blachę oprósz mąką. Rolując, uformuj ciasto w ok. 30-cm owal o grubości 1 cm. Posyp ziołami prowansalskimi. Ciasto spryskaj chłodną wodą. Piecz 20 minut, odwróć i piecz ok. 5 minut. 3. Słodki chlebek dla dziecka i rodziny – z morelami (od 2. roku życia) Składniki: 30 dkg mąki, 1/2 łyżeczki soli, 1 łyżka masła, 2/3 szklanki jasnych rodzynek, 2 łyżeczki cukru, 10 suszonych moreli, 6 łyżek jogurtu, 2 łyżeczki suszonych drożdży, 6 łyżek soku z pomarańczy Wykonanie: Wymieszaj w misce mąkę i sól, dodaj masło, drożdże, rodzynki, pokrojone morele, podgrzany sok, jogurt i mieszaj do zgęstnienia. Wyłóż ciasto na stolnicę posypaną mąką i ugniataj, aż stanie się lśniące i gładkie. Nadaj mu kształt mocno spłaszczonej kuli, przykryj lnianą ściereczką i pozostaw do wyrośnięcia. Rozgrzej piekarnik do temperatury 220ľC. Posyp blachę mąką, włóż ciasto i piecz 35-40 minut. Po upieczeniu przenieś na drucianą siatkę. Jeszcze ciepłe ciasto możesz posmarować galaretką owocową. Zobacz też: Biały chleb czy ciemny? Jaki podawać dziecku Czy można jeść chleb na diecie odchudzającej W czym jest gluten – lista produktów Jakie jogurty naturalne kupować? Najlepiej jest kupować takie jogurty, które mają 1,5-2% tłuszczu. Z zawartości tłuszczu w jogurcie naturalnym wynika też jego kaloryczność. W jogurcie z 2% tłuszczu, 100 g produktu dostarcza zaledwie 60 kcal. Co jest zdrowsze mleko czy jogurt naturalny? Jeżeli chodzi o picie naszych dzieci istnieje niemal tyle samo teorii i wątpliwości, co tych dotyczących jedzenia. Mamy już od narodzin są bombardowane informacjami o tym, czy noworodek potrzebuje chociażby herbatki z rumianku (sprawdź!). Po 6. miesiącu pojawiają się wątpliwości dotyczące soków. Ale jedną z największych trudności, jaką napotykają rodzice małych dzieci jest to, w czym wybrane napoje podać. Dlatego w tym artykule postaramy się odpowiedzieć na pytanie: w czym podać wodę? W sklepie znajdziemy mnóstwo butelek, kubków, smoczków. Coraz większą popularnością cieszą się również zwykłe kubki, tzw. kubki otwarte, podawane nawet 6-miesięcznym dzieciom. Dla niektórych to nic zaskakującego, dla innych mam coś wręcz przerażającego. Dlatego postanowiłam zwrócić się z najważniejszymi pytaniami dotyczącymi tego, z czego małe dziecko powinno pić do ekspertki – Marceliny Przeździęk. Neurologopeda, pedagog specjalny, terapeuta NDT-Bobath. Pracuję z dziećmi głównie w ramach wczesnej interwencji logopedycznej w zakresie rozwoju mowy i profilaktyki zaburzeń karmienia. Doświadczenie zawodowe zdobywałam pracując w Centrum Intensywnej Terapii Olinek i Polskim Towarzystwie Stwardnienia Rozsianego. Obecnie pracuję w Klinice Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka Instytutu Matki i Dziecka, Warszawskim Szpitalu dla Dzieci i Klinice Rehabilitacyjnej Doctor Best. Wywiad ukaże się w 2 częściach, bo jak zwykle miałam za dużo pytań! Zaczniemy od tego, w czym najlepiej podać dziecko napój? ZA: Noworodki piją mleko od urodzenia. Wydaje się, że są zapoznane z płynami naprawdę dobrze! Jednak często napotykamy dużo trudności w czasie uczenia naszego malucha picia z kubka, szczególnie płynów innych niż mleko. Dlaczego tak się dzieje? Marcelina Przeździęk: Noworodki rodzą się z odruchem ssania. Pierwszą umiejętnością z zakresu funkcji pokarmowych jest zatem ssanie. Ssanie mleka z piersi czy butelki różni się od picia mleka z otwartego kubka. Są to dwa różne sposoby „picia”. Pierwszy charakterystyczny dla noworodków i niemowląt. Odruch ssania z czasem jednak słabnie i zostaje zastąpiony przez dojrzalszy sposób pobierania płynu z kubeczka czy przez słomkę. By jednak tak się stało, dziecko musi przejść trening, w postaci nauki radzenia sobie z pokarmami stałymi. To ważne, by nie przyspieszać momentu rozszerzania diety dziecka. Według mojej oceny niemowlę przed 6. miesiącem motorycznie nie jest jeszcze gotowe na łyżeczkę. W 6. miesiącu dużo więcej czasu dziecko spędza na brzuchu, przetacza się, podpiera na przedramionach, dłoniach, utrzymuje głowę w linii środkowej ciała, aktywniej i więcej zaczyna poruszać żuchwą i językiem. Możemy je już stabilniej posadzić w foteliku do karmienia i zaproponować łyżeczkę. I to jest najlepszy moment na rozpoczęcie rozszerzania diety. W czasie rozszerzania diety dziecko uczy się, jak jeść papkę, potem papkę z grudkami i kolejno otrzymuje pokarmy miękkie do rączki. Uczy się odgryzać i żuć (warto w tym miejscu zaznaczyć, że aby odgryzać i żuć nie potrzebujemy zębów!). Podawanie pokarmów do rączki jest swoistym treningiem przed samodzielnym jedzeniem łyżeczką. ZOBACZ! Lista 30 pierwszych pokarmów do rączki Aby dziecko nauczyło się pić z otwartego kubka potrzebuje bogatych i prawidłowych wcześniejszych doświadczeń w zakresie umiejętności pobierania pokarmów. Picie z otwartego kubka wymaga domknięcia warg i zatrzymania płynu w jamie ustnej. Jest duża różnica pomiędzy ssaniem a piciem z kubka otwartego. Inaczej pracują wargi, język, policzki. Dziecko uczy się tych umiejętności podczas pobierania pokarmu z łyżeczki, a podczas picia z kubeczka powinno je wykorzystać. Pokarm papkowaty przesuwa się w jamie ustnej dość wolno. Płyny w czasie picia przesuwają się bardzo szybko, szczególnie woda. Aby uniknąć problemów z krztuszeniem, trzeba wykorzystać wszystkie wcześniej zdobyte umiejętności. ZA: Czy zatem korzystając z metody BLW, w której podajemy dziecku kawałki do samodzielnego jedzenia od początku rozszerzania diety, opóźniamy lub utrudniamy dziecku naukę picia z kubeczka? Omijamy przecież etap karmienia łyżeczką? Oczywiście, że nie można tak powiedzieć. Jako neurologopeda uważam jednak, że dziecko powinno mieć etap łyżeczki. Nie ma udowodnionej badaniami zależności pomiędzy BLW, brakiem etapu łyżeczki, a nauką picia z kubeczka. To, co proponuję, wynika z mojej wiedzy i obserwacji fizjologii funkcji pokarmowych. Z mojego doświadczenia zawodowego wiem jednak, że właściwie wszystkie dzieci uczą się jeść z łyżeczki, nawet gdy mamy zarzekają się, że zastosują BLW. W jadłospisie dziecka znajdą się bowiem pokarmy do podawania łyżeczką, choćby jogurt, którego dziecko nie może zjeść rączkami. ZA: Zgodnie z BLW można również podać dziecku jedzenie na łyżeczce, by maluch mógł samodzielnie włożyć ją do buzi. To chyba również dobry kompromis. Dietetycy (w tym również ja) głośno mówią o tym, że woda to najlepszy płyn dla dziecka (po mleku mamy oczywiście). Ważne jest, by jak najwcześniej przyzwyczaić dziecko do smaku wody i tym samym ukształtować u niego nawyk jej picia. Jednak czy z logopedycznego punktu widzenia oraz nauki picia, woda to rzeczywiście najlepszy płyn na początek? Z logopedycznego punktu widzenia, jak i również w odniesieniu do wiedzy z zakresu fizjologii funkcji picia, naukę picia dobrze jest rozpocząć od tych gęstszych płynów. Woda przepływa przez jamę ustną bardzo szybko i początkowo może być trudna dla dziecka. Czyli – jeśli podejmujemy próby nauki picia z kubeczka łatwiejsza dla niemowlęcia może być konsystencja przecieru. Pomimo tego, że dziecko potrafiło ssać mleko z piersi czy butelki! Z kubka jednak nie da się ssać! Zatem proponuję, by naukę picia rozpoczynać od gęstszych płynów, sprawdzą się tu napoje typu smoothie, jogurty, ale nie rosołek. Dopiero gdy widzimy, że dziecko radzi sobie z tą konsystencją, stopniowo przechodzimy do wody. Pamiętajmy jednak o tym, że każde dziecko jest inne. Jedno może szybko nauczyć się pić wodę, inne będzie potrzebowało dłuższego treningu. ZA: Jak słusznie podkreśliłaś, warto czekać z rozszerzaniem diety dziecka do skończenia 6. miesiąca życia. Przez pierwsze pół roku również jedynym płynem dla dzieci karmionych piersią powinno być mleko. Wiele wskazuje na to, że dzieci karmione mieszanką mlekozastępczą również nie muszą być “przepajane”. Kończymy pół roku, podajemy “pierwszą marchewkę”, chcemy też podać coś do picia, w czym jednak podać wodę lub inne napoje tak małemu dziecku? Czy istnieje na to jedna, uniwersalna odpowiedź? Niestety nie ma jednej i uniwersalnej odpowiedzi na to pytanie, a dostępność różnorodnych akcesoriów do nauki picia nam tego nie ułatwia. Kubek dostosowujemy do dziecka, do jego umiejętności w zakresie funkcji pokarmowych. Najlepiej rozpocząć naukę od picia właśnie z kubka otwartego. Jeśli jednak zachodzi taka potrzeba, dziecko powinno np. pić więcej, to skorzystajmy z pomocy któregoś z dostępnych dla niemowląt kubków treningowych, a nawet (w przypadku chociażby choroby dziecka) i z butelki ze smoczkiem. Możemy również zastosować łyżeczkę, w ostateczności oczywiście. Łyżeczka bowiem służy do jedzenia pokarmów stałych, a nie picia z niej wody. ZA: Mówisz, o tym, by dopasować sposób podania płynu do umiejętności dziecka, jednak jak te umiejętności ocenić? Czy nie jest trochę tak, że dziecko uczy się w trakcie próbowania picia np. z kubka? Rozwój umiejętności picia przebiega etapami i początkowo pobieranie napoju z kubka przypomina ssanie, część płynu wylewa się kącikami ust. W miarę nabywania doświadczenia dziecko uczy się, jak prawidłowo i dojrzale pić z kubeczka. Musimy pamiętać, że dziecko potrzebuje poznać sensorycznie (czuciowo) co to jest płyn, że szybko przepływa przez jamę ustną, że trzeba domknąć wargi, by nic nie wyciekło. Aby ocenić umiejętności dziecka najlepiej zaproponować mu picie z otwartego kubka i patrzeć na jego zachowanie, reakcje i na to, jak sobie z tym radzi. Patrz na dziecko, ono zawsze powie, czy to jest dobre dla niego, czy nie. Pierwsze próby podawania wody zależą w głównej mierze od rodziców. Najlepiej podawajmy płyn małymi porcjami, po jednym łyku, pozwalajmy by dziecko początkowo rozlewało, wypluwało picie i obserwujmy jak reaguje na podawanie picia kubeczkiem. ZA: Kubki niekapki i butelki ze smoczkiem są obecnie wśród wielu rodziców “na cenzurowanym”. Uznaje się, że niszczą zgryz i nie stymulują do nauki prawidłowego sposobu picia. Jednocześnie AAP (Amerykańska Akademia Pediatrii) zaleca podawanie kubka niekapka, jako kubka treningowego, przejściowego, ułatwiającego dziecku naukę picia z kubka otwartego. Jak długo powinien trwać taki trening i czy rzeczywiście jest niezbędny? Kubek niekapek może być rodzajem kubka przejściowego. Dlaczego? Dlatego, że jest już rodzajem kubka, ale nie ma smoczka tylko twardszy ustnik, choć pijąc z niego dziecko nadal utrwala wzorzec ssania, czyli po prostu ssie. Natomiast maluch po 6. miesiącu, któremu rozszerzamy dietę, rezygnuje z czasem ze ssania, które dominowało w początkowym okresie jego życia. Wartością kubka niekapka jest jednak, że dziecko może być samodzielne podczas picia. Może trzymać kubek, może samo pić, bez ryzyka zakrztuszenia się. Problem w tym, że umiejętność picia z kubka niekapka nie jest specjalnym osiągnięciem, bo dziecko pobiera picie, podobnie jak z butelki ze smoczkiem. APP wskazuje, że ma być kubkiem przejściowym, co mówi o limitowanym czasie jego używania. Większość logopedów ze Stanów wskazuje na to, by zastosować kubek niekapek krótko, jeden, dwa miesiące i proponować kubek otwarty lub ze słomką. Kolejność jest następująca – pierś/butelka ze smoczkiem – nauka picia z kubeczka otwartego, a potem nauka picia przez słomkę. Dla butelki wskazuje się często 18 miesiąc, jako ostateczne zakończenie picia mleka w ten sposób. Ale to są ramy przekazywane z ust do ust. Takich standardów jeszcze jako grupa specjalistów logopedów nie opublikowaliśmy. Nie wiem jednak czy taki kubek jest niezbędny, nie odpowiem na to pytanie. Obserwując rynek akcesoriów dla dzieci może wydawać się, że kubek niekapek jest niezbędny i konieczny w trakcie rozwoju dziecka. Jeśli rodzic używa kubka niekapka to sugeruję, aby po 10 miesiącu zaproponować dziecku kubek ze słomką. ZA: Jakie dokładnie zagrożenie niesie ze sobą długotrwałe picie płynów z butelki ze smoczkiem lub niekapka? Przedłużające się ponad 12 miesiąc picie z kubka niekapka powoduje przede wszystkim ograniczenie dziecku możliwości rozwinięcia dorosłego typu połykania. Rzeczywiście wskazuje się też, że długotrwałe – po pierwszym roku życia – korzystanie z butelek, smoczków uspokajaczy, ale i kubków niekapków może przyczyniać się do powstawania wad zgryzu (np. zgryzu otwartego), wad wymowy, ale przede wszystkim wpływa na utrwalanie się nieprawidłowego typu oddychania i połykania. To już bardzo szczegółowe kwestie logopedyczne. Powodów jest jednak jeszcze kilka: w USA prowadzone były badania w których wykazano, że o 15% więcej dzieci pomiędzy 2 a 5 rokiem życia nadal używających do picia kubka niekapka, ma próchnicę zębów!! U starszych dzieci najczęściej bowiem w kubku niekapku ląduje słodki sok lub napój. A czy wiesz, że co 4 godziny w USA małe dziecko (najwięcej dzieci pomiędzy 1-2 rokiem życia) trafia na szpitalny oddział ratunkowy w związku z wypadkiem spowodowanym przez smoczek uspokajacz, butelkę ze smoczkiem albo kubek niekapek. Wskazuje się, że powodem tego jest fakt, że dziecko zaczyna w tym czasie chodzić. Chodzi z jednym z tych akcesoriów po domu, a że dopiero uczy się samodzielnego poruszania się, to chodzi niestabilnie i się przewraca. To może być po prostu niebezpieczne! ZA: Czy są jednak sytuacje, gdy butelka ze smoczkiem lub niekapek mogą być pożyteczne nawet u starszego dziecka? Oczywiście, wszystko jest dla rodziców i dzieci, ale z umiarem. Nie jesteśmy w stanie zaprogramować naszego dziecka tak, żeby nie używało smoczka uspokajacza, albo żeby wybrało pierś zamiast butelki. To są kwestie bardzo indywidualne, bardzo delikatne i zależne od wielu czynników. Powiem tak – różnorodność i jeszcze raz różnorodność doświadczeń w obrębie jamy ustnej. O czasie wprowadzamy łyżeczkę, proponujemy w odpowiednim czasie nowe smaki i nowe faktury pokarmów, proponujemy różne sposoby picia. Uczymy pić z kubeczka, ale jeśli mama wychodzi na spacer czy jedzie w podróż to, co ja mogę jej zaproponować? Kubek i/lub butelkę z którymi będzie jej wygodnie i zapewne takie, by dziecko nie rozlewało. Jest jednak pewna grupa dzieci, u których można ze względów terapeutycznych zastosować picie z butelki czy kubka niekapka. Są to niektóre grupy dzieci niepełnosprawnych np. dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, ale pragnę zaznaczyć, że dobór akcesoriów do picia jest bardzo indywidualny. Dbamy o to by, dzieci uczyły się pić prawidłowo, ale czasem ze względu na znaczne deficyty w rozwoju psychoruchowym dziecko może mieć trudność w nauce picia ze zwykłego, otwartego kubeczka. Dzieci z MPD mogą mieć trudność w utrzymaniu kubeczka w dłoniach i umiejętnością przechylania do picia. Wtedy kubek niekapek jest bezpieczniejszy, dziecko może samodzielnie z niego pić. I jeśli zależy mi, żeby dziecko było samodzielne, żeby samo wzięło kubek i samo się napiło, to proponuję dziecku taki kubek. Na rynku pojawił się jednak kubek w kształcie normalnego kubka, natomiast z mechanizmem, który właśnie zapobiega rozlewaniu płynu, możemy również zaproponować taki kubek. Dostępność do kubków terapeutycznych jest w Polsce coraz większa. Jeżeli jednak nasze dziecko nie ma poważnych problemów zdrowotnych, starajmy się jako rodzice wykonać wysiłek polegający na uczeniu dziecka picia z otwartego kubka. Będziemy wtedy przygotowywać dziecko do dojrzałego, niezbędnego w czasie mówienia wzorca oddychania z wdechem przez nos i wydechem ustami. Będziemy też wpływali na utrwalanie dojrzałego wzorca połykania. ZA: Na koniec pytanie o nieprawidłowości. Co w sposobie picia mojego dziecka może niepokoić? Czy są jakieś objawy, na które rodzic powinien szczególnie zwrócić uwagę? Do kogo udać się z takimi problemami? Do niepokojących objawów, albo tych świadczących o nieprawidłowym sposobie picia, zaliczamy: Wyciekanie płynu kątami warg Brak domknięcia warg podczas picia Obejmowanie językiem brzegu kubka Gryzienie brzegu kubka Ssanie brzegu kubka Krztuszenie się, dławienie Zaznaczam jednak, że objawy te są niepokojące wtedy, gdy pojawiły się i trwają długo. Czyli wtedy, kiedy trenujemy, ale jednak nie zauważamy poprawy jakościowej sposobu picia. Zauważamy, że dziecko nie uczy się pić, a cały czas pije chaotycznie, rozlewając, krztusząc się. Proponuję, by każdą z tych nieprawidłowości skonsultować z logopedą/ neurologopedą. Druga część naszej rozmowy pojawi się na blogu już w przyszłym tygodniu! Marcelina opowie jak nauczyć dziecko pić z kubka otwartego :). Jeśli masz problem z zachęceniem dziecka do picia, skorzystaj koniecznie z mojego poradnika „Jak wykształcić u dziecka nawyk picia?”

Dziewczyny bo już nie wiem co robic. Moja 10 miesięczna corka nie chce pic mleka z butelki. Jak chce ja karmic lyzeczka tez odwraca glowe w druga strone. Nie wiem czy już jej nie smakuje czy nie moze pic bo idą gorne jedynki. Nie wiem co mambjej podawać zastępczego zamiast mleka tak żeby nie

Produkty mleczne takie jak jogurt, kefir, twarożek czy serek to ważny element diety niemowlaka. Są doskonałym źródłem cennych składników, których potrzebuje organizm małego dziecka i lekcją nowych smaków. Niestety nie wszystkie jogurty czy serki nadają się dla dzieci w pierwszym roku życia. Trzeba wiedzieć, jak je wybierać i podawać. Jogurt naturalny, twarożek, serek oraz fermentowane napoje mleczne, takie jak kefir i maślanka, świetnie nadają się dla niemowląt w drugim półroczu życia. Wartość odżywcza produktów mlecznych jest często większa niż samego mleka. Są dobrym źródłem wapnia (z wyjątkiem twarogu) i pełnowartościowego białka. Możesz wprowadzić je do diety dziecka, które poznało już smak warzyw, owoców i mięsa. Niestety nie wszystkie jogurty czy serki dostępne w sklepach nadają się dla niemowląt. Sprawdź, jak je wybierać i podawać. Od kiedy podawać niemowlakowi jogurt i inne produkty mleczne? Produkty mleczne, takie jak jogurt, kefir, twarożek, naturalny serek homogenizowany, możesz zacząć podawać niemowlakowi, gdy skończy 6 miesięcy, pod warunkiem że dziecko nie ma alergii na białka mleka krowiego (dawniej tego typu produkty wprowadzano do diety dziecka dopiero od 11 miesiąca). Zacznij od małej ilości, np. 2–3 łyżeczek naturalnego jogurtu, i obserwuj reakcje malucha. Przez 2-3 dni nie podawaj innych nowości. Jeśli w tym czasie wystąpią niepokojące objawy, łatwo ustalisz, co je powoduje. Gdy dziecko dobrze toleruje jogurt, możesz podać mu twarożek. Jak często dziecko może jeść jogurt czy serek? Początkowo niemowlę może jeść produkty mleczne kilka razy w tygodniu. Jeśli nie ma reakcji niepożądanych, można oferować je częściej, np. raz dziennie. Do jogurtu naturalnego czy twarożku możesz dodawać owoce, np. w postaci musu lub surowe. Po pierwszym roku życia dziecko może też jeść inne rodzaje serów, np. ser żółty – warto go podawać, bo to cenne źródło wapnia, a także nauka nowych smaków. Jaki jogurt i twarożek wybrać dla dziecka? Dla niemowląt najlepsze są produkty naturalne, bez substancji dodatkowych i cukru (jogurt naturalny bez dodatku mleka w proszku, twarożek bez dodatku soli i innych składników, podobnie kefir). Możesz też korzystać z produktów przeznaczonych specjalnie dla niemowląt, ale czytaj ich skład, bo „jogurcik” to nie to samo co „jogurt”. Nie kupuj produktów 0 proc. – są zubożone w tłuszcz, a przez to pozbawione cennych witamin. Także produkty light nie nadają się dla dzieci. Zamiast cukru mogą zawierać syrop glukozowo-fruktozowy, słodziki (np. aspartam). Jogurt naturalny dla niemowlaka z powodzeniem można przygotować również w domu (wypróbuj nasz przepis na domowy jogurt naturalny). To wam się przyda podczas podawania jogurtu i innych produktów mlecznych: Czy każdy jogurt jest probiotyczny? Nie. Jogurt probiotyczny oprócz bakterii, pod wpływem których powstaje zwykły jogurt (Lactobacillus bulgaricus i Streptococcus termophilus), powinien zawierać także szczepy probiotyczne (np. Lactobacillus acidophilus, Bifidobacterium bifidus, Lactobacillus casei). Bakterie ze zwykłego jogurtu nie są w stanie przetrwać w przewodzie pokarmowym człowieka, a szczepy probiotyczne tak. Na etykiecie takiego jogurtu powinna być informacja, jakie bakterie zawiera, nazwa, rodzaj, szczep. Dlaczego warto podawać niemowlakowi produkty mleczne? Ser, jogurt i inne fermentowane napoje mleczne ( kefir, maślanka) dostarczają organizmowi wapnia i białka. Obfitują w witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (A, D) i z grupy B (zwłaszcza B2) oraz fosfor i magnez. Wszystkie składniki są dobrze przyswajalne i efektywnie wykorzystywane przez organizm (wyjątek to cukier mleczny – laktoza). Sery żółte (np. edamski, gouda) w porównaniu do mleka mają 6–7 razy więcej wapnia i fosforu, kilkanaście razy więcej witaminy A i E oraz dwa razy więcej witaminy B2 i magnezu. Fermentowane napoje mleczne (jogurt, kefir) zawierają żywe kultury bakterii, które hamują rozwój niekorzystnej flory bakteryjnej w jelitach – zapobiegają wzdęciom, zaparciom, odbudowują dobrą florę bakteryjną. Ułatwiają przyswajanie zawartych w napojach mlecznych składników odżywczych (wapnia, fosforu, białka i witamin z grupy B). Wspomagają pracę układu odpornościowego. Konsultacja: dr inż. Anna Harton, dietetyk, pracuje w Zakładzie Dietetyki Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji SGGW w Warszawie Zobacz też: Od kiedy serek topiony w diecie dziecka? Same zalety jogurtu Czy mleko szkodzi – koniec z mitami
Ze względu na możliwości wzrokowe nowonarodzonego dziecka, dla tak małych szkrabów polecane są książeczki kontrastowe, utrzymane w dwóch przeciwstawnych kolorach: czerni i bieli. Takie książeczki zwykle nie mają tekstu lub jest go stosunkowo niewiele, ich głównym walorem jest prezentacja czarno-białych kształtów, co stymuluje

Czego nie wolno podawac dziecku do roku?Czy 8 miesięczne dziecko może jeść parówki?Kiedy mozzarella dla niemowlaka?W jakim wieku można dać dziecku Cytryne?Kiedy dziecko może jesc oscypka?Jakich produktow nie podawac niemowlakowi?Czy roczne dziecko może pić maślankę?Jakie przyprawy dla rocznego dziecka?Czy podawać dziecku parówki? Żółty ser to kolejny dobry pomysł na wprowadzenie produktów mlecznych do diety niemowlaka, podobnie zresztą jak ser biały, który jest łatwy do przeżucia i połknięcia. Należy jednak pamiętać, by produkty mleczne wprowadzać stopniowo i po jedenastym miesiącu życia dziecka. Czego nie wolno podawac dziecku do roku? Istnieje kilka grup produktów, których dzieci przed ukończeniem 1. roku nie mogą jeść, ponieważ ich spożycie może być groźne dla zdrowia. Są to: produkty surowe (mięso, ryby, jaja), miód, grzyby leśne, mleko krowie, owcze, kozie, sery pleśniowe, a także niepokrojone na kawałki winogrona czy orzechy. Czy 8 miesięczne dziecko może jeść parówki? Parówki to delikatne mięso, w sam raz dla malucha. Nieprawda. W parówce może być: mnóstwo tłuszczu (to właśnie on sprawia wrażenie „delikatności”), fragmenty mięsa najniższej jakości (np. ścięgna), sporo chemii i soli. Kiedy mozzarella dla niemowlaka? Mozzarella i mascarpone Mogą znaleźć się w menu malucha już po 1. roku życia. W jakim wieku można dać dziecku Cytryne? Owoce cytrusowe wykazują silne właściwości alergizujące, dlatego należy wprowadzać je do diety dziecka ostrożnie i w małych ilościach dopiero około 10 miesiąca życia. Kiedy dziecko może jesc oscypka? Polecamy od drugiego roku. Sery pleśniowe. Nie mogą ich jeść tylko dzieci uczulone na pleśnie. Łagodniejsze gatunki serów można podawać od trzeciego roku, choć maluchy rzadko za nimi przepadają. Jakich produktow nie podawac niemowlakowi? Do momentu ukończenia pierwszego roku życia pociecha nie powinna znaleźć w swojej diecie produktów, takich jak: Cukier. … Miód. … Produkty bogate w sól. … Mleko krowie. … Napoje gazowane, wody smakowe, etc. … Napoje z kofeiną … Surowe produkty: jajka, mięso i ryby. … Grzyby. • Czy roczne dziecko może pić maślankę? Niestety nie wszystkie jogurty czy serki nadają się dla dzieci w pierwszym roku życia. Trzeba wiedzieć, jak je wybierać i podawać. Jogurt naturalny, twarożek, serek oraz fermentowane napoje mleczne, takie jak kefir i maślanka, świetnie nadają się dla niemowląt w drugim półroczu życia. Jakie przyprawy dla rocznego dziecka? I tak pierwszymi ziołami, które mogą pojawić się w jadłospisie niemowlaka są koper, kminek i majeranek. Kiedy dziecko skończy 9 miesięcy można dodawać oregano, bazylię, rozmaryn, pieprz, estragon, tymianek. Czy podawać dziecku parówki? A jeśli chcemy mieć pewność, że mięso, które podajemy dzieciom jest zdrowe i bezpieczne, warto brać je z pewnego źródła i przyrządzać samodzielnie. Parówki, kiełbaski, wędliny – w większości tych produktów znajdziemy szkodliwe dodatki.

Y2esHn.
  • vk1vrhq31t.pages.dev/10
  • vk1vrhq31t.pages.dev/182
  • vk1vrhq31t.pages.dev/395
  • vk1vrhq31t.pages.dev/276
  • vk1vrhq31t.pages.dev/34
  • vk1vrhq31t.pages.dev/96
  • vk1vrhq31t.pages.dev/224
  • vk1vrhq31t.pages.dev/303
  • vk1vrhq31t.pages.dev/94

    • jakie jogurty podawac niemowlakowi